Proloog

Ik was nooit iemand geweest die haar hoofd kwijtraakte wanneer ik mijn hart verloor. Sterker nog, mijn hart verloor ik überhaupt niet zo snel en meestal stond ik gewoon met beide benen op de grond.

Maar toen ik jou zag, was alles anders.

Al gelijk begon het een beetje te zweven en toen ik je beter leerde kennen, maakte mijn hart opeens een grote sprong in het diepe. Het viel en viel en al wist ik het en schreeuwde mijn hoofd dat het geen goed idee was, toch kwam ik veel harder neer dan verwacht.

En toch viel ik,
met alle liefde.